Alright.. I wrote another story. I'm pretty proud of this one actually.. But it's Dutch xD Oh well, I decided to put it in my journal anyway, just for the ones who understand Dutch.
..Eigenlijk zijn alle gedachten schuin geschreven, alleen aangezien ik het in Word heb geschreven en te lui ben om het hier te veranderen heb je pech en zal je even moeten nadenken wat hij denkt en wat gebeurt wink
De sprong
De weg omhoog is eindeloos. Dan denk je dat je boven bent, ben je slechts op de volgende verdieping.. Al na de eerste 15 verdiepingen begint hij te hijgen. Op de 31e verdieping blijft hij vertwijfeld staan. Je zou hem moeten zien. Zwaar ademend leunt hij tegen de muur: even uitrusten.. Bijna wanhopig kijkt hij naar het knopje van de lift. Langzaam strekt hij zijn arm uit. ‘Nee..’ Abrupt draait hij zucht om en loopt de volgende trap op. Wanneer hij eindelijk de deur naar het dak opent is hij werkelijk doodop. Hij ploft neer, midden op het dak, en sluit zijn ogen. Maar hij gunt zichzelf geen tijd. Hij komt weer overeind. Langzaam loopt hij naar de rand van het dak en kijkt in de diepte. Verschrikt zet hij een paar passen terug. Hij haalt diep adem en kijkt opnieuw. God, wat een diepte.. Hij draait zich om en loopt van de rand weg. In zijn ogen een twinkeling, een koppige trek rond zijn mond. Plotseling begint hij te rennen, harder en harder.. en springt. Hij lacht: ‘Dit gaat sneller dan omhoog!’ De wind fluit in zijn oren. Zijn haren wapperen. De grond komt dichterbij. Hij slikt. Hij is al halverwege. Nog maar even.. Hij kan de mensen nu duidelijk onderscheiden. Bijna.. Nog een paar verdiepingen… Een paar tellen… Vlak boven de straat spreidt hij zijn vleugels uit. Met lome slagen vliegt hij omhoog. De mensen kijken geschrokken omhoog, maar hij ziet het niet meer. Hij slaakt een zucht van verlichting: hij had gelijk. Op vleugels van licht kiest hij het luchtruim, om nooit meer door iemand te worden gezien.
anayenda · Wed Dec 20, 2006 @ 04:49pm · 0 Comments |