Welcome to Gaia! :: View User's Journal | Gaia Journals

Przypadkowo zaczęłam rozgryzać książki P. Coelho. Najpierw 'Alchemik', bo kojarzyło mi się z Edwardem sweatdrop potem 'Zahir' i 'Czarownica z Portobello', a teraz czaję się na 'Weronika postanawia umrzeć'. Najbardziej podoba mi się w nich to, że mogę je przełożyć na własne życie i doświadczenia nie używając przy tym jakiegoś szczególnego patosu. Za każdym razem zadziwia mnie łatwość z jaką nawiązuję kontakt z głównymi bohaterami książek Coelho. Od pierwszych słów zacieśnia się między mną i nim pewna specjalna więź, która nie pozwala oderwać oczu od książki. Ta sama więź sprawia również, że po zakończonej lekturze nie mogę do niej nie wrócić jeszcze raz. Cenię sobie także sposób, w jaki autor traktuje w swoich utworach miłość. 'Jego' miłość to pare zdań, które potrafi wyrazić całą naturę zakochania. Pare ulepionych słów, które wyrażają dokładnie niewypowiedziane myśli każdego z nas.

Po prostu geniusz emocji. Tych widzialnych i niewidzialnych. Nie mogę się doczekać tej 'Weroniki'!